Hava kararmış çoktan
Gün çekilmiş
Elime alıyorum kağıt kalemi
Ve başlıyorum yazmaya
Seni yazıyorum
Sevgimizi yazıyorum
O bakışını yazıyorum
İçimin yağlarını eriten
Beni alıp benden götüren
Her bakışımda cenneti gördüğüm
O elimi turşunu yazıyorum
Tuttuğumda titreten vücudumu
Kırarcasına parmaklarını
Elini sikişimi yazıyorum
Yazıyorum beni öpüşünü
Bir ceylan kadar nazik
Ferhatlı şirin kadar tutkulu
Bir o kadar arzulu
Sana sarılışımı yazıyorum
Bir çocuğun sarıldığı gibi annesine masum
Yıllardır hasretçesine
Görmemişçesine,bırakmamacasına sarılışımı
Gülüşünü yazıyorum
Dünyaları durduran
Çevresine mutluluk saçan
Ve bana yaşama sevinci katan
Hasretimi yazıyorum
Ayrıldıktan sonra resmine bakışımı
Canlıymışçasına dokunuşumu
Öpüşümü sarılışımı
Ayrıldığımız anları yazıyorum
Vapura binerken son bakışını
Otobüsten el sallayışını
Taksiye bindiğinde öpücüğünü
Sensiz gecemi yazıyorum
Yalnızlığımı,mutsuzluğumu
Beynimin,kalbimin
Hayalinle sevişmesini
Ve seni tekrar görüşümü
Yani hayata dönüşümü
Bayramlık çocuklar gibi sevincimi
Mutluluğa sana dair dua edişimi yazıyorum
Kısaca canim
Seni yazıyorum yani hayatimi,Mutluluğumdu
Sevincimi,hüznümü
Sevgimi,aşkımı
Kavgamı hayalimi
Ve son olarak
Ölüşümü yazıyorum
Yani çekip gidişini