Şiir
Güngelir Nil’in rengiyle yanar
Bir kadının rüzgarlı saçlarına akar
Ve kendi şehrini yakar
**
Vur emri yemiş
Ve kaçak dolaşıyordu kimi sözcükler
Aşk, emek, yürek, zaman
Ve şiir
**
“HERKES GELSİN
ADINI YADIRSIN
AĞLANACAKTIR”
MEVSİMİYDİ
YALNIZLIĞIN.
**
Bize, yeraltı zenginliklerini sor güzel kızım
Umutların zebercet kabzasında tutan
Ellerimize yenilmiş
Masalları sor
Batık gemilerin kederini taşıyan yüreğimize
Gir ve sor:
Kimdedir beratı, çalınmış sevgilerin
**
BİZ
ZAMANSIZ ÖPÜLMÜŞ
GÜZ YOLCULARIYDIK
**
Acılar acıları emzirirdi
Zaman küçük dağları kemirirdi
Derken:
Sokaklara iklimsiz karlar yağdı
Saçlarımıza tül
**
Böyle ölmeyeceğiz
Dizbağı çözülmüş dillere gömülmeyeceğiz
Tur-i Sina’da yekpare kışını delen güneşle
Aşkın ve şiirin şehirlerine gireceğiz.
Tevfik Taş
Anasayfa 
Arama 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
Perş. Nis. 26, 2007 2:02 pm